میں پچھیا ہک دن کنجری توں ہے تیری اصل اوقات کتھاں
بڑا اچا رتبہ ہے عورت ہائی ازل توں کنجری ذات کتھاں
کتھے شرم حیا نوں ماریا ای تیری گھنڈ گھونگھٹ جھوجھات کتھاں
کئیں نچنڑ دا ہنر سکھایا ای ہوئی گھنگھرو نال ملاقات کتھاں
سک سڑ گئی ایں کوٹھی خانے وچ تیری حسرت تے جذبات کتھاں
تیرے ساز اچ باقی سوز نہیں تیرے سر سرگم نغمات کتھاں
تیری الہڑ شوخ جوانی ہائی ونج کیتی او خیرات کتھاں
ودی بستر بستر وکدی ایں کائی رات کتھاں کائی رات کتھاں
میرے ہر سوال تے چپ ہو کے روداد طویل سُچیندی رہی
سراپا شوخ ادا بنڑ کے رخسار توں زلف ہٹیندی رہی
کسے ڈونگی سوچ اچ گم ہو کے گلاں گزریاں یاد کریندی رہی
مڑ بدل کے یکدم تیور نوں کجھ تلخ حقائق سنڑیندی رہی
اکھیں نوٹ کے آکھے ہے بہتر میتھوں زندگی دے گزران نہ پچھ
گل چھیڑ نہ عزت شرافت دی خودداری دا نقصان نہ پچھ
میری عصمت نوں جئیں قتل کیتا میتھوں او ظالم انسان نہ پچھ
لکھاں بھیس بدل کے آ ویندن میتھوں راتاں دے مہمان نہ پچھ
جہڑا آویندا اے میری چوکھٹ تے او ہوش حواس کھڑا باہندااے
ایتھے ملاں زاہد قاضی وی گھٹ پی کے دین بھلا باہندااے
ایتھے ہر اک رشتہ مر ویندااے اوقات دا فرق مٹا باہندااے
پتر اگلی راتی ہو ویندااے پیو پچھلی راتی آ باہندااے
جہڑے گھنگھرو بنھ نچویندے ہن انہانوں رتبہ یاد دِوایا کر
ہر گل مینوں سمجھائی رکھداایں کجھ انہانوں وی سمجھایا کر
بندہ قاؔسم غیرت مند دسداایں ساتھوں اپنڑاں آپ بچایا کر
متاں جگ تے ہو رسوا جاویں میرے کوٹھے توں نہ آیا کر

ﮨﺘﮫ ﭼﮭﻮﮌ ﮐﮯ ﮔﻞ ﮐﺮ ﻏﯿﺮﺕ ﻣﻨﺪ

ﻣﯿﮟ ﮐﻮﺋﯽ ﺩﻟﮕﯿﺮ ﻓﺤﺎﺷﮧ ﻧﺌﯿﮟ

ﭼﻠﻮ ﺗﻨﮓ ﺣﺎﻻﺕ ﺩﯼ ﺟﯿﻞ ﺍﭺ ﮬﺎﮞ

ﭘﺮ ﺍﻟﮩﮍ ﺷﻮﺥ ﺭﻗﺎﺻﮧ ﻧﺌﯿﮟ

ﺑﮭﮑﺎ ﻭﯾﮑﮫ ﮐﮯ ﺭﻭﻧﺪﮮ ﺑﺎﻻﮞ ﻧﻮﮞ

ﭘﮩﻠﮯ ﺑﮏ ﺑﮏ ﺍﺗﮭﺮﻭ ﺭﻭﻧﺪﯼ ﮬﺎﮞ

ﻟﻮﮐﯽ ﻭﯾﮑﮫ ﮐﮯ ﻣﯿﻨﻮﮞ ﮬﺲ ﭘﻮﻧﺪﻥ

ﮨﺮ ﻣﻮﮌ ﺗﮯ ﺟﺪﻭﮞ ﮐﮭﻠﻮﻧﺪﯼ ﮬﺎﮞ

ﻣﯿﻨﻮﮞ ﮨﺮ ﮔﺰ ﺷﻮﻕ ﺍﺩا ﺩﺍ ﻧﺌﯿﮟ

ﻣﯿﻨﻮﮞ کاسہ ﻭﻗﺖ ﻧﭙﺎﯾا ﮬﮯ

ﻣﯿری ﺩﺭ ﺩﺭ ﭘﮭﺮﻧﺎ ﻋﺎﺩﺕ ﻧﺌﯿﮟ

ﻣﯿﻨﻮﮞ ﺩﺭ ﺩﺭ ﺑﺨﺖ ﭘﮭﺮﺍﯾﺎ ﮬﮯ

ﻣﯿﮟ ﺟﺴﻢ ﻓﺮﻭﺵ ﻓﺤﺎﺷﮧ ﻧﺌﯿﮟ

ﺑﺲ ﺭﺏ ﺩﮮ ﻧﺎﮞ ﺗﮯ ﻣﻨﮕﺪﯼ ﮬﺎﮞ

نہ ﮐﺴﮯ ﺩﯼ ﺳﯿﺞ ﺗﮯ ﺳﻮﻧﺪﯼ ﮬﺎﮞ

نہ ﮔﮭﻨﮕﺮﻭ ﺑنھ ﮐﮯ ﻧﭽﺪﯼ ﮬﺎﮞ

ﺗﻮﮞ ﺷﮩﺮ ﺩﺍ ﺣﺎﮐﻢ ﮐﺠﮫ ﻧﺎﮞ ﺩﮮ

ﭘﺮ ﺍﯾﮉﺍ ﻏﻠﻂ ﺧﯿﺎﻝ نہ ﮐﺮ

ﻣﯿﺮﮮ ﺷﺮﻡ ﺣﯿﺎ ﺩﯼ ﭼﺎﺩﺭ ﻧﻮﮞ

ﺍﻧﺞ ﭘﯿﺮﺍﮞ ﮨﯿﭩﮫ ﭘﺎﻣﺎﻝ نہ ﮐﺮ

ﺭﮐﮫ ﺳﺎﻧﺒﮫ ﮐﮯ ﻗﺎؔﺳﻢ ﺩﻭﻟﺖ ﻧﻮﮞ

ﺩﻭ ﭨَﮑﯿاﮞ ﻧﺎﻝ ﺍﻭﻗﺎﺕ نہ ﻣﻨﮓ

ﻣﯿﮟ ﺳﺎﺋﻞ ﮬﺎﮞ ﮐﻮﺋﯽ ﮐﻨﺠﺮﯼ ﻧﺌﯿﮟ

ﺧﯿﺮﺍﺕ ﺩﮮ ﺑﺪﻟﮯ ﺭﺍﺕ نہ منگ

Rub Nawaz Hashmi best Punjabi Mushaira | Raunaq-e-Mehfil