دوہڑہ

ڈنگ رستمؔ عاجزی نال نبھا بھاندے نؤں مغرور خدا نوں

ہئی قائم ایمان تاں کیوں سمجھیندا ایں شہہ رگ توں دور خدا نوں

ساڈی سونپنڑی کیتی اے رو رو کے میرے پاک حضورﷺ خدا نوں

اساں ہک نہ ہک ڈینہہ مل پونڑاں ایں ہویا جے منظور خدا نوں

کمظرف انسان نوں سنگت دا قائدہ پہلی گل اے پڑنا ای نئیں چاہیدا

کسے راٹھ نوں مگر بے لجیاں دے بلڑے مچ اچ وڑنا ای نئیں چاہیدا

جداں مندا ایں ضد شیطانی فعل اے مڑ ضد تے اڑنا ای نئیں چاہیدا

صلح کرنی ہوے رشتے دے کے وت رستمؔ لڑنا ای نئیں چاہیدا

ڈھڈوں ڈھئے کے جدنڑ کریم توں منگیے کر سوچ توں ڈھیر عطا دیندائے

جیہڑے وہم گمان اچ نئیں ہوندے او سکھ وی جھولی پا دیندا اے

گھتے آدم واسطہ مدنیﷺ دا اسے ویلے میل کرا دیندا اے

لئے پھد تاں نکی جئی غلطی توں عالم ابلیس بنڑا دیندا اے

رونق محفل