دوہڑہ
اساں کداں ہنڑ تہاڈے لائق دے رہے آں تہانوں ہور کھڈاونڑیں جھل گئے
تساں ڈھنگر دھریک کے کی کرنن سکھ جدنڑ تہاڈے پھل گئے
ساڈا خالص تیل وی کم نہ آیا تہاڈے سکے پانڑی بل گئے
افسوس حیاؔت اداں کنڈ کیتی اوئے جداں پیار جوانیوں ڈھل گئے
حاجی محمد حیات بھٹی
دوہڑہ
ساڈے پیار پچھیتیاں فصلاں ہن کدی اجڑ گیا کدی پھل لگ گئے
اسے کئی ڈیونہہ شوق دا کھیڈ لیا جیہڑے شاہ دے دل نوں ول لگ گئے
ارمان توں نکلیاں ہنجواں نوں کدی لڑھ ہئے گئی کدی ٹھل لگ گئے
روح جدنڑ حیاؔت اداس ہویا جھٹ اپنڑیں آپ دے گل لگ گئے
حاجی محمد حیات بھٹی
دوہڑہ
اکھیں آو ہن پننڑ پیار تہاں توں مجبور نوں نہ کریائے نئیں
ہوندی دیر سویر مسافری وچ دروازہ بند رکھیائے نئیں
میری موت حیات دا مسئلہ ہے لجپالو بھل ونجایائے نئیں
میں جو کشتیاں ساڑ کے وگیا اونداں پچھاں ہٹنڑ دا مین اکھیائے نئیں
حاجی محمد حیات بھٹی
دوہڑہ
کسے بشر دی عظمت پرکھنڑیں ہووی نہ بخت ثریا ویکھیں
حالات دی سڑک تے چلدا پھردا اوہدے ظرف دا پہیہ ویکھیں
ہکے عمل تے پرکھ حیاؔت ہو ویسی کر وقت مہیا ویکھیں
اس بشر دا نال محتاجاں دے توں صرف رویہ ویکھیں
حاجی محمد حیات بھٹی
دوہڑہ
کتھے رہ گئیاں سنگتاں سنگت دے روپ اچ اغراض مقاصد رہ گئے
ٹیلیفون ضمیر نوں جھوٹ تے لایا کتھے اصلی قاصد رہ گئے
گیا پہنچ انسان بلندیاں تے ذہن انجے ای فاسد رہ گئے
کسے دوئے دی خیر حیاؔت نہ منگی جیویں حاسد ائین حاسد رہ گئے
حاجی محمد حیات بھٹی
دوہڑہ
دکھ خالق دی آزمائش ہوندن بندہ تگڑا رئے گھبرائے نئیں
پھل لازمی ملدن صبراں دے کدی ہسڑ کے کریے ہائے نئیں
اے ٹھیک اے وقت مصیبت دے ویندے کسے توں درد پچائے نئیں
ساری عمر حیاؔت درختاں دے کھڑے ہکی جا راہندے سائے نئیں
حاجی محمد حیات بھٹی
دوہڑہ
دکھ دکھ ہوندا اے بھانویں جیہو جیا ہووے تکلیف تاں دیندا راہندا اے
ڈاہڈھے دشمنڑ وانگوں ہاں تے بہہ کے منگ روز دلیندا راہندا اے
دکھی کے کر سگدا اے بے وس ہو کے شوہدا وقت کٹیندا راہندا اے
اداں کونڑ حیاؔت امداد نوں آندائی لگا روح جھگڑیندا راہندا اے
حاجی محمد حیات بھٹی
دوہڑہ
دکھ کدنڑ حیاؔت ڈسا کے آندن ہوندے اے مہمان کویلے
جداں اے آ جاون کنڈ کر ویندن اللہ جانڑدا اے وسدے ویلے
چنگے وقت اچ مٹھیاں بھرنڑ آلے اکھوں دور ہو ویندن چیلے
اداں انج لگدا اے جیویں مک گئے ہن اس جگ دے شغل تے میلے
حاجی محمد حیات بھٹی
دوہڑہ
دکھ نیندراں کانڑ تاں نئیں ہوندے انہاں نال جگارے ہوندن
ہک دکھی ہوندا اے ہک اللہ ہوندا اے آسمان دے تارے ہوندن
کسے سجنڑ نوں ہسڑ کے سد چا ماریں ادوں پنج پنج کارے ہوندن
وسی کونڑ حیاؔت آ ہتھ رکھدا ای اے جو پتھر توں بھارے ہوندن
حاجی محمد حیات بھٹی
دوہڑہ
کئی مہمل قسم دے سنگ ہوندن جنہاں دا حل شل کوئی نئیں ہوندا
جیویں خود رو بوٹے نسر کھلوندن اتے پھل شل کوئی نئیں ہوندا
ہوندے دعوے دار حیاؔت مسیح دے دکھی ول شل کوئی نئیں ہوندا
اچے کانیاں آر ضرور ہوندن تلے تل شل کوئی نئیں ہوندا
حاجی محمد حیات بھٹی
دوہڑہ
کسے روندی اکھ دے فلک اتوں ہک ہنج رخسار تے ویئہہ گئی
پہلے موہنڈھیاں تے وت چولے تے نہ سنبھلی بھنویں تے ڈھیئہہ گئی
جیویں میت تابوت اچ آ ویندا اے انج خاک دی گود اچ بیئہہ گئی
ہک وار حیاؔت اتھوں دھوں جیہا اٹھیا وت شکل سیاپ توں رہ گئی
حاجی محمد حیات بھٹی
دوہڑہ
میری سنگت غریب نوں پھٹ توں سٹیا ای انشاءاللہ دیونڑی دیسیں
پتا لگسیا وقت دے بیلیاں توں ٹھڈے جس ویلے سجنڑ جھلیسیں
ناہی سنگت حیاؔت غریب دی سٹنڑیں لگا بیئہہ کے جدنڑ سچیسیں
بھانویں شرم توں واپس آ نہ سگیاوں سانوں یاد ضرور کریسیں
حاجی محمد حیات بھٹی
دوہڑہ
بھانویں غربت ہے تاویں ساری زندگی تینوں نوکر تھڑن نہ دیسی
کسے قیمت کاسہ حسرت دا کدی خالی مڑن نہ دیسی
بھانویں خوف حیاؔت شریکاں دا ہنج میری رہڑن نہ دیسی
پر یاد رکھیں بانہیں مار کے لگیا جگ تینوں وی ٹرن نہ دیسی
حاجی محمد حیات بھٹی
دوہڑہ
ہووے حکم جناب تاں شہر تہاڈے دیونہہ اج دا پکھیاں لا لئیں
تہاڈی نظر کرم تے رات اجوکی میں وی سکھ دے نال نبھا لئیں
پکھی واس اجازت ہک شرط تے دینداں میری اے گل ذہن اچ پا لئیں
جیویں لاونڑیں ہائی پوہ پھٹنڑ توں پہلے اتھوں جھوک حیات لدا لئیں
حاجی محمد حیات بھٹی
دوہڑہ
پکھی واس نوں پکھیاں لاونڑ دے اللہ قائم رکھیئی سرداری
لجپال تاں وڈے وڈے پدھ کر ویندن ایڈی گڈھ تاں کوئی نائی بھاری
تیری سابقہ رعئیت توں ڈیر کریسی نگو ساونویاں تابعداری
دے ٹیک حیاؔت نوں سانگیاں دی دعائیں دیسی آ زندگی ساری
حاجی محمد حیات بھٹی
دوہڑہ
میرے حکم نوں من تکرار نہ کر نہ چاڑ اساں تے لیکاں
جیہڑے پن کے وقت حیاؔت نبھیندن او کے تائیں دیندن ٹیکاں
پکھی واس ہو کے اگوں ولدے دیندا ایں ذرا جبھ نوں مار بریکاں
میرے بخت دے کھڑے ہوئے گلشن وچ دیونہہ ابھرے تینوں نہ ویکھاں
حاجی محمد حیات بھٹی
دوہڑہ
کدی میں وی تیرے وانگوں شاہ ہاموں چھوڑے تخت میں سنگت دی خاطر
در در دے ٹکڑے پن کے کھادن کٹے وخت میں سنگت دی خاطر
تقدیر حیاؔت توں کھس لئے سنگتی دھکے بخت میں سنگت دی خاطر
ہک توں نوں سئیں جئے ملکھ دے میہنڑے جھلے سخت میں سنگت دی خاطر
حاجی محمد حیات بھٹی
دوہڑہ
مٹی دیا گھڑیا سنبھل کے رہو ایڈے ڈھاک دے چسکے لئے نئیں
ہتھاں گوریاں دی گلوندریاں دا تینوں علم حقیقت ہے نئیں
تیرے رنگ سورج دی جھلک ملک پائیدار قسم دی شئے نئیں
پراں ویکھ حیاؔت اروڑیاں تے تیتھوں پہلے آلے پئے نئیں
حاجی محمد حیات بھٹی
دوہڑہ
ہک عاشق پچھیا سرمے توں تیرے بخت دی کے تعریف اے
جنہاں اکھیں نوں سکدیاں ساڈیاں اکھیں اتھے رکھ باہنداں تشریف اے
اتھے آونڑ کانڑ کوہ طور اتے بڑی ویکھی میں تکلیف اے
میرے وانگ حیاؔت سما نئوں سگدا جیندا ہووے پیار ضعیف اے
حاجی محمد حیات بھٹی
دوہڑہ
پہلے عشق دی اگ دا سیک پچا وت سڑ کے ہو ونج سواہ اے
وت شوق دے کھرل اچ پسدا رہو جیہڑی لینڑ نہ دیوی ساہ اے
جداں ہولی ہولی قیمتی نسخے وانگوں ہوسی رنگت حیاؔت سیاہ اے
اس ویلے سجنڑ دی اکھ دے وچ تینوں باہنڑ دی لبھنڑیں جاہ اے
حاجی محمد حیات بھٹی
کوئی تبصرے نہیں:
ایک تبصرہ شائع کریں