ڈنگ رستمؔ عاجزی نال نبھا بھاندے نؤں مغرور خدا نوں

دوہڑہ

ڈنگ رستمؔ عاجزی نال نبھا بھاندے نؤں مغرور خدا نوں

ہئی قائم ایمان تاں کیوں سمجھیندا ایں شہہ رگ توں دور خدا نوں

ساڈی سونپنڑی کیتی اے رو رو کے میرے پاک حضورﷺ خدا نوں

اساں ہک نہ ہک ڈینہہ مل پونڑاں ایں ہویا جے منظور خدا نوں

رستم جھایا

کمظرف انسان نوں سنگت دا قائدہ پہلی گل اے پڑنا ای نئیں چاہیدا

دوہڑہ

کمظرف انسان نوں سنگت دا قائدہ پہلی گل اے پڑنا ای نئیں چاہیدا

کسے راٹھ نوں مگر بے لجیاں دے بلڑے مچ اچ وڑنا ای نئیں چاہیدا

جداں مندا ایں ضد شیطانی فعل اے مڑ ضد تے اڑنا ای نئیں چاہیدا

صلح کرنی ہوے رشتے دے کے وت رستمؔ لڑنا ای نئیں چاہیدا

رستم جھایا

ڈھڈوں ڈھئے کے جدنڑ کریم توں منگیے کر سوچ توں ڈھیر عطا دیندائے

دوہڑہ

ڈھڈوں ڈھئے کے جدنڑ کریم توں منگیے کر سوچ توں ڈھیر عطا دیندائے

جیہڑے وہم گمان اچ نئیں ہوندے او سکھ وی جھولی پا دیندا اے

گھتے آدم واسطہ مدنیﷺ دا اسے ویلے میل کرا دیندا اے

لئے پھد تاں نکی جئی غلطی توں عالم ابلیس بنڑا دیندا اے

رستم جھایا

جیہڑا کردا اے کئیں دی عزت تے حملہ | پنجابی شاعری

دوہڑہ

جیہڑا کردا اے کئیں دی عزت تے حملہ خود عزت دار نئیں ہوندا

بھانویں رستم ٹکرے مسجد وچ اوہدا کوئی اعتبار نئیں ہوندا

بندے عزت دار نوں کئیں قیمت زر نال پیار نئیں ہوندا

دسے کونڑ کمینیاں بندیاں نوں سانگا کاروبار نئیں ہوندا

رستم جھایا

بھکھے بشر نوں کجھ نہ دے کے بھنڈنڑاں رسوائی دی حد نئیں مک گئی

دوہڑہ

بھکھے بشر نوں کجھ نہ دے کے بھنڈنڑاں رسوائی دی حد نئیں مک گئی

کٹھے پنج پنج قتل وسیب دے وچ جنڑیائی دی حد نئیں مک گئی

سنڑیں جتیاں مِلُخ جنازے پڑھدائے وڈیائی دی حد نئیں مک گئی

کتے کھوجی بنڑ گئے رستم جھایا بندیائی دی حد نئیں مک گئی

رستم جھایا

دوہڑہ

بھکھے بشر نوں کجھ نہ دے کے بھنڈنڑاں رسوائی دی حد نئیں مک گئی

کٹھے پنج پنج قتل وسیب دے وچ جنڑیائی دی حد نئیں مک گئی

سنڑیں جتیاں مِلُخ جنازے پڑھدائے وڈیائی دی حد نئیں مک گئی

کتے کھوجی بنڑ گئے رستم جھایا بندیائی دی حد نئیں مک گئی

رستم جھایا

غزل

اجڑے ہوئے لوگوں سے گریزاں نہ ہوا کر

حالات کی قبروں کے یہ کتبے بھی پڑھا کر

کیا جانئے کیوں تیز ہوا سوچ میں گم ہے

خوابیدہ پرندوں کو درختوں سے اڑا کر

اس شخص کے تم سے بھی مراسم ہیں تو ہوں گے

وہ جھوٹ نہ بولے گا مرے سامنے آ کر

ہر وقت کا ہنسنا تجھے برباد نہ کر دے

تنہائی کے لمحوں میں کبھی رو بھی لیا کر

وہ آج بھی صدیوں کی مسافت پہ کھڑا ہے

ڈھونڈا تھا جسے وقت کی دیوار گرا کر

اے دل تجھے دشمن کی بھی پہچان کہاں ہے

تو حلقۂ یاراں میں بھی محتاط رہا کر

اس شب کے مقدر میں سحر ہی نہیں محسنؔ

دیکھا ہے کئی بار چراغوں کو بجھا کر

محسن نقوی