-
دوہڑہ
جیہڑا عشق توں باہر نماز پڑھے اوہدا ٹھیک مصلی ای کئی نئیں
جیہڑا عشق تے مذہب دو سمجھے اہدے ورگا جھلا ای کوئی نئیں
سدھی گل اے قاؔسم سمجھ تاں سئی میری گل اچ رلا ای کوئی نئیں
جس دل وچ حب نئیں پنج تن دی اس دل اچ اللہ ای کوئی نئیں -
دوہڑہ
صاندل بار دے چیتر وانگوں لشکاں مارے بانڑاں اوہندا
اوہندی اکھ اچ اکھ نئیں پیندا چن وی لگدا اے کانڑاں اوہندا
زلفاں دے پرچھاویں تلے سورج آ کے ساہ کڈھدا اے
ایویں تے نئیں ہویا یارو قاسمؔ کالوانہ اوہندا -
دوہڑہ
چیتے کریں نا بال پُنڑے دیاں کھیڈاں چودھار اچ دسدی شاہی ہاسے
ہک دوے دیاں قاؔسم وردیاں تے اُداں سٹدے آپ سیاہی ہاسے
مُڑ بستے چا کے گھر نوں بھجنڑاں نہ راہ اچ کڈھدے سائی ہاسے
تُہاڈے ادنڑ وی رعب اساں تے ہن جداں بنڑدے چور سپاہی ہاسے -
دوہڑہ
اساں آپ توں آپ ٹھگیونڑاں ہا تسی ٹھگدیاں تائیں تاں رہو آ
ہانے چمنڑاں قاؔسم پیراں نوں ہنجوں وگدیاں تائیں تاں رہو آ
کنڈ مگروں سانجھ اوکھیری سہی متھے لگدیاں تائیں تاں رہو آ
چلو قبر نہ ویکھو آ مرگیاں دی ساہ تکدیاں تائیں تاں رہو آ -
دوہڑہ
میری اکھ اچ پھُٹ گیاں سنگتاں دے اجے نقش نگار کھلوتنڑ
جتھے وس کے جھوکاں اُجڑ گیاں اتھے کجھ آثار کھلوتنڑ
کئیں قاسؔم لد گئے صدیاں توں کئیں سجنڑ تیار کھلوتنڑ
انج لگدا اے جگ توں ٹُر گیاں دے میرے اندر مزار کھلوتنڑ -
دوہڑہ
کئیں سانگے ہوندن محشر تائیں کئیں ہوندے ہن ادھ راہ تائیں
کئیں ہوندن فقط جنازے تائیں یا اپڑے کئیں خانقاہ تائیں
کسے دور اچ جیہڑے سجنڑاں توں ہَن وار چھوڑیندے ساہ تائیں
ہنڑ سال پسالیں یاد کریندن او وی قاسؔم بس ارواح تائیں -
دوہڑہ
اے جو ساہ دی کھیڈ اے کداں تائیں راہسی ہو سگدا اے جھٹ تائیں ہر جاوے
بت کفن دے وچ ملبوس ہووے روح دور دا پینڈا کر جاوے
میری منت نہ قاؔسم بھل جاویئائے جداں نبض نمانڑیں ٹھر جاوے
میرا ہکو ہک لگدا اے دنیا تے اُنہوں نہ دسیائے متاں مر جاوے -
دوہڑہ
رکھو میت جناب دی چوکھٹ تے دسو ہر کے توڑ آ گئے آئیں
متاں حشر دے ڈینہہ وی نہ ٹکرے تاہیں ڈر کے توڑ آ گئے آئیں
توں وی قاؔسم ہنڑ نروار نہ کر چپ کر کے توڑ آ گئے آئیں
تیری قسم ہائی جیندیاں نئیں ملنڑاں اسیں مر کے توڑ آ گئے آئیں -
دوہڑہ
تینوں یاد اے کورے جئے ورکے تے سانجھاں جدنڑ او لیکیاں ہاسے
آپے بنھ بدنامیاں ملکھ دیاں پیراں نال دھریکیاں ہاسے
کل گھڑیاں رل کے وسنڑ دیاں انج یار اڈیکیاں ہاسے
او تھاں کدی قاؔسم ویکھ اوائیں جتھے قبراں لیکیاں ہاسے -
دوہڑہ
ہک دور ہا گل اچ گل کر کے گلاں گلاں چوں چُنڑیاں ہاسے
ہک دوے دیاں نیتاں پرکھنڑ لئی پہلے سئے چر پُنڑیاں ہاسے
ہتھ نپ کے قاؔسم ٹرنڑ دے پاروں گلاں جگ دیاں سنڑیاں ہاسے
تینوں یاد اے تانڑیاں پیار دیاں کیویں اوکھیاں انڑیاں ہاسے -
دوہڑہ
تیریاں گلاں میریاں گلاں جانڑ کے لوکاں پھیریاں گلاں
ساڈیاں گلاں کٹھیاں گلاں کیتیاں کر کجھ مٹھیاں گلاں
جبھ دے ہیٹھ لُکایاں گلاں گلاں نال رلایاں گلاں
اوہنوں سئے سمجھایاں گلاں وت وی کم نہ آیاں گلاں
ہنجواں نال لُڑھا نئیں گلاں کر کے ہنڑ پرتا نئیں گلاں
تینوں کرے ناسے گلاں ہوسنڑ آسے پاسے گلاں
گل اچ قاؔسم ول پئے ویسنڑ گلاں کیتیاں گل پئے ویسنڑ -
دوہڑہ
اُنہاں گل اچ قاؔسم پھس ونجڑاں مُڑ پھس کے آکھنڑاں خیر اے
اساں گل نہ دسنڑیں غیراں نوں اُنہاں دس کے آکھنڑاں خیر اے
اساں نال رقیب دے لڑ پونڑاں اُنہاں رس کے آکھنڑاں خیر اے
اساں رو کے آکھنڑاں مر گئے آئیں اُنہاں ہس کے آکھنڑاں خیر اے -
دوہڑہ
پگ سر تے رکھ کے سر نئیں چھکیا پگ نال ہنڈائی اے زندگی
سجنڑاں دے سر توں لوڑ دے ویلے ویلاں وانگ ہُکائی اے زندگی
ساڈے بارے قاؔسم ملکھ توں پُچھ اساں کداں سرفائی اے زندگی
دشمنڑ دی اکھ اچ اکھ پا کے راٹھاں وانگ نبھائی اے زندگی -
دوہڑہ
انج ہر کئیں من لیا انگلش نوں جیویں لوہے تے لیک ہو گئی اے
ہکا غلط پنجاب دی بولی ہائی باقی ہر شئے ٹھیک ہو گئی اے
مینوں ویکھ کے قاؔسم دکھ لگدا اے ساڈی کیویں وسنیک ہو گئی اے
جیویں چبل زبان ہائی چبلاں دی انجے چبل چھریک ہو گئی اے -
دوہڑہ
دسے کوئی نگری دے والی نوں پُٹھی ہر گِز چال نہ چلے
سدا تخت نصیب اچ نئیں ہوندے نئیں راہندے بھاگ سولے
جیندی شاہی اچ قاؔسم رعیت دے گھر چولھا اٹھ اٹھ ڈینہہ نہ بلے
ایہوجئے سردار نوں جھلنڑیں پوندن اکی ہوئی مخلوق توں کھلے -
دوہڑہ
اے وقت دا شاہ تیرے خلق دے جذبے جداں سوچ کمین تے آوسنڑ
سارے خطرے تخت ڈولاونڑ دے تیرے ادنڑ یقین تے آوسنڑ
تیرے ظلم دے تیر خدا دی سئوں جداں کئیں مسکین تے آوسنڑ
جیہڑ اج ہن قاؔسم قدماں تے ایہا ہتھ گلوینڑ تے آوسنڑ -
دوہڑہ
سنڑے سر جداں تاج نچھاور ہوسنڑ جداں خاک اچ شاہی دا مانڑ ہوسی
ظالم دے ستھر تے انشااللہ میرا ہر ہک شعر مُکانڑ ہوسی
ایہہ ٹھیک اے میری زندگی نہ قاؔسم ڈھیر لمانڑ ہوسی
چلو اجر میری تحریراں دا میری پچھلی نسل دے کانڑ ہوسی -
دوہڑہ
اکھ پاگل تانگ توں سمدی نئیں دل یاد اچ پھڑکدا راہندا اے
بس ہنڑ آوندا اے بس ہنڑ آوندا اے ایہا سوچ کے دھڑکدا راہندا اے
میں وی انت اُڈیک نوں قتل چا کرنا اے بدل آس دا کڑکدا راہندا اے
اے کُنڈا وی قاؔسم پٹ چھڈنڑا اے ایویں راتیں کھڑکدا راہندا اے -
دوہڑہ
سانتھے ایہو جیا وقت وی قسمت رکھیا اے ساڈا جدنڑ وی دل گھبرانڑاں
ڈھلی دیگر ہسڑ کے بھج پونڑاں دیونہہ سجنڑ دے گھر ونج لاہنڑاں
اُنہاں گھر دے طاق نہ بند کرنے پہلے رستے مل کے باہنڑاں
ہک دوے دے قاؔسم ہتھ نپ کے سئے چر تائیں چُمدیاں راہنڑاں -
دوہڑہ
پاسہ وٹ کے لگھنائیں خیر تاں ہئی مینوں سجنڑ سنجھانڑ میں کونڑ ہاں
میرے وسدے وقت دا چیتا کر نبھے وقت پہچانڑ میں کونڑ ہاں
تیری سنگت دا قاؔسم کتبہ ہائی نہ بنڑ انڑ جانڑ میں کونڑ ہاں
ہاؤں کل تائیں میرے ہتھ چمدا اج تیرے کانڑ میں کونڑ ہاں -
دوہڑہ
میتھے سانجھ دا عجب سوال ہویا اے جیہڑا گر آزمائیں تاویں ہک بچدا اے
رکھ سامنڑے جفت دے کلیے نوں جوڑے جدنڑ بنڑائیں تاویں ہک بچدا اے
الجبرا عشق دا سوکھا نئیں جیڈا ذہن کھپائیں تاویں ہک بچدا اے
حیران میں قاؔسم ہک توں ہاں لکھ ضرباں لائیں تاویں ہک بچدا اے -
دوہڑہ
میں جس نوں زندگی دا مانڑ لکھداں اوہندے ورگا غیور کوئی نئیں
ہے راٹھ راٹھاں دی نے وسدا میں پہلے تکیا ضرور کوئی نئیں
ہے سارے جگ توں او بھاویں سوہنڑاں تویں کردا غرور کوئی نئیں
چن وی اس توں شعاواں منگدا اے جو چن دا اپنڑاں تاں نور کوئی نئیں
میں ویکھی کوئی نئیں گویڑ اے میرا جو ایسی جنت دی حور کوئی نئیں
کدی جے کاوڑ دے نال پُچھے میں توں ودھ کے ہے کونڑ سوہنڑاں
میں رو کے قاؔسم ہاں اتنا آہندا حضور کوئی نئیں حضور کوئی نئیں -
دوہڑہ
ڈٹھا خواب دے وچ منٹھار سجنڑ کیتا میں دیدار کھلو کے
دل آکھے رج رج پیواں ہا سوہنڑے پیر حضور دے دھو کے
بئہے قدمی قاؔسم ہتھ بنھ کے کیتی منت جناب نوں رو کے
کدی سُنڑو ہا عرض غریباں دی مخلوق توں اوڈھر ہو کے -
دوہڑہ
اسیں او خوددار شرابی ہائیں پیتی کدی نئیں بھرم کھڑا کے
راٹھاں وانگ پویندی اے ہس ہس کے ہر جام دی شان ودھا کے
رند قاؔسم جاندن میخانے اُکا آپنڑاں حال ونجا کے
ساڈے در تے ساقی آ ویندا اے میخانہ سر تے چا کے -
دوہڑہ
میری روزی لکھی اے بیڑی وچ تائیں ملکھ نوں ڈھوندا راہنداں
تقدیر پھڑیندی اے بندیاں نوں میں کدنڑ پھڑیندا راہنداں
سنڑ سنڑ دردیلے وینڑاں نوں ہنجوں ہار پُنڑیندا راہنداں
کئیں ایہو جئے قاؔسم سنگ پھٹدن میں وی چر تائیں روندا راہنداں -
دوہڑہ
اللہ حافظ سجنڑ غریباں دا پِچھاں ہٹنڑ وسار نہ چھوڑیں
انجے لا پرواہی تے ڈھل مٹھ اچ جذبات نوں ٹھار نہ چھوڑیں
دو دیہاں دا آکھ کے قاؔسم نوں پورا سال گزار نہ چھوڑیں
بندے مر وی ویندن ہسڑنڑ توں میرا محسن مار نہ چھوڑیں -
دوہڑہ
سنگ سنگت سنگیت تے سنگت دا سکھ خوش بخت انسان نوں ملدا اے
اللہ ہر دا ہئے پر عرش تے سد کے گھٹ ہر مہمان نوں ملدا اے
جیویں قاؔسم جلوہ یوسف دا ہکے وار کنعان نوں ملدا اے
انجے طب دا علم تے لقب پیغمبری کداں ہر لقمان نوں ملدا اے -
دوہڑہ
جداں کھنڈ آئے کھنڈ توں وی سوہنڑے آئے اج زہر او زہر توں ودھ او
کدی سوچ یقین توں بالا آئے اج وہم گمان دا ادھ او
کدی سچ دی عین معراج آئے اج کوڑے بشر دھدھ او
میری موت تے قاؔسم زندگی وچ کیوں بنڑے ہوئے جانڑ کے کدھ او
قاسم کالوانہ پنجابی دوہڑے پنجابی شاعری : رونق محفل | Qasim Kalwana Punjabi Dohray Punjabi Poetry : Raunaq e Mehfil
سبسکرائب کریں در:
تبصرے شائع کریں (Atom)
کوئی تبصرے نہیں:
ایک تبصرہ شائع کریں